చేనేత కుటుంబం @ భూదాన్ పోచంపల్లి

*అరగంట బేరం చేసి ఐదువేలకు కొనుక్కునే చేనేత చీర తయారి కోసం ఒక కుటుంబం మూడు రోజులు అతి జాగ్రత్తగా పనిచేయాలి*.. 

అతి పలచని దారంపోగుకు కావాల్సిన రంగులద్దీ, కావలసిన బొమ్మలను కూడా ఏమాత్రం తేడా రాకుండా అల్లాలి. 

మరయంత్రంలో ఒకసారి డై వేస్తే ప్రతీసారి తేలికగా అచ్చువేయొచ్చు. 

కానీ మనుషులచే నేయబడే చేనేత కలకార్మికుల స్థితులు, పరిస్థితులు వేరు.

 ఆ చేనేత కుటుంబాల శ్రమ, శ్రద్ధ దగ్గరగా చూస్తేగాని అర్థం కాదు... 

వారు నేచిన వస్త్రం దరను వారు నిర్ణయించే అవకాశం లేదు. వీళ్ళ కష్టానికి దర నిర్ణయించేది వస్త్ర దళారులే. నేతన్న నేచిన చీర దర వినియోగదారునికి చేరేవరకు రెండింతలవుతుoది.

 బాగా లాభపడేది మాత్రం దళారులే.. అందుకే ప్రత్యక్షంగా చేనేతనే ప్రోత్సహించాలి.. అవుసరమైతే ప్రభుత్వం వారిని అండగా వుండాలి.

*భూదాన్ పోచంపల్లిని సందర్సించి, నలుగురు  సబ్యులన్న ఒక చేనేత కుటుంబాన్ని, ఆ వారి పనిని  దగ్గరగా చూసినప్పుడు కలిగిన బావన*.

   చేనేత వస్త్రాలు నేస్తూ, సంవత్సరాల పాటు అమ్మ పసుతున్న కష్టం చూడలేక...,     *చిoతకింది మల్లేషం అమ్మపేరున సృష్టించిన లక్ష్మీ ఆశు యంత్రం ఇప్పుడు ఆ చేనేత కుటుంబాలకు కొంత చేయూతనిస్తుంది*. 

 చేనేత కుంటుంబాల బాదలకు కొంత విముక్తి కల్పించిన  ఆశుయంత్ర తయారీదారు #ChintakiMdiMallesham  గారిని కేంద్ర ప్రభుత్వం  *పద్మశ్రీతో* గౌరవించింది.

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Chintakindi_Mallesham

*చేనేతకు చేయుతనిద్దాం_ ఆ కుటుంబాల శ్ర్రమను గౌరవిద్దాం*.